Donderdag 5 november
We hebben ons eerste slecht weer in Australia gehad . Welgeteld 36u grijs en regenachtig maar steeds 20 graden, maar na de 38 graden van de laatste dagen voelt dit aan als ijskoud. Gelukkig is het nu weer 25 graden, zonnig. Dit weekend voorspellen ze temperaturen boven de 35 graden. Oef ...
Na de Flinders Ranges zijn we naar Adelaide gegaan en hebben we de geneugten van een stad geproefd. Na weken in de bush en rijden van roadhouse naar roadhouse hopend dat we voldoende water en fuel hadden, is een stad leuk. Adelaide is volgens mij kleiner dan Brugge. Het is een nieuwe stad en de stad is volledig omringd met groenzones. Deze groenzones zijn groter dan de stadscentrum zelf. Wij hebben gekozen voor een camping in een NP zo'n 10 km met de fiets. De campinguitbaatster kijkt ons aan alsof we zot zijn: het is wel 10k naar de stad. Maar wat is 10k. Wanneer ze onze nationaliteit ziet, toont ze het aan haar man. Het is een Antwerpenaar die reeds meer dan 45 jaar in Australia woont. Maar hij lijk niet echt graag over België te praten. Ach ja.
Met de fiets rijden in Australia is een beetje zelfmoord plegen, de auto's houden nl. geen rekening met fietsers en passeren op 10 cm van je – best beangstigend vooral gezien ze allemaal met halve trucks rijden. Na een dag hadden we echt wel Adelaide gezien en hebben we gefietst langs de Torrens Rivier naar West Beach – Glenelg. Om de drukke wegen te vermijden hebben we de GPS ingesteld op de kortste weg en zo biedt hij ons een terugweg aan langs de binnenwegen. In Adelaide was het 36 graden en zeer zonnig. De normale temperatuur is 24 graden.
Daarna zijn we naar een NP aan de zee gereden. Er start een wandeling zo'n 6km van de campground naar een waterval. De wandeling wordt als hard omschreven en ondertussen weten we dat deze wandelingen niet te onderschatten zijn. We rijden met de fiets de 6 km langs een rough road met stevige afdalingen langs een corrugated gravel road (suicide!!!). Op de wandeling komen we een koppel tegen die niet tot aan de waterval is geraakt wegens te gevaarlijk. Lap! Maar met de hulp van mijn reddende engel geraak ik wel tot aan de waterval. Terug naar boven klimmend op handen en voeten besef ik welke vreselijke afdaling ik juist gedaan heb. Het zweet gutst naar beneden, want de temperatuur gaat naar de 40 graden. Maar eenmaal boven waait het heftig, een koude wind. Wanneer we terug aan de campground zijn is het echt koud, stormt het en regent het. Een namiddag lezen in ons mobieltje.
Nico heeft een 969 blz Engels boek uit! En Shocking heeft de Melbourne Cup gewonnen.
De laatste twee dagen zijn we aan de Murray rivier. Deze rivier vormt de levensader voor South Australia want gans de drinkwatervoorraad wordt uit deze rivier gehaald. De rivier is de laatste jaren zorgwekkend gedaald en dus zoeken ze allerlei alternatieven. Maar wij hebben met onze canoe genoten (mijn armen iets minder) van de river murray en zijn kreken.
Bruce en Jenni bellen ons op want ze zijn in de buurt. Heerlijk om elkaar terug te zien. Ze zijn in Sunshine Coast half december, net wanneer wij er ook zullen zijn. We beloven elkaar te bellen en elkaar zeker weer te ontmoeten.
