Woensdag om 10u30 was het zover. Jaren dromen en voorbereiden en weg zijn we. Na drie dagen slapen in een caravan zijn we al behoorlijk aangepast aan het samenleven in een kleine ruimte, want dat is wat we het komend jaar zullen meemaken. 365 dagen samen leven in een paar vierkante meter. Voor sommige een straf voor ons helemaal niet. Zelfs nu in Hongkong hebben we een superior room gekregen, wat in hong kong betekent dat onze kamer 3 meter op 3 meter is. Zelfs de bagage kan ermoeite in. ik vraag me waarempel af wat dan de standard room is. Daarmee weet je dus waar onze eerste stop is Hong Kong. We horen de drukte van de straat en zullen ons starks na een heerlijke douche in het geweld begeven.
In london was het behoorlijk hectisch. We vertrokken vanuit terminal 3, de eerste keer. Wat een chaos. Ongelooflijk veel volk, geen stoeltje vrij om te zitten en het regende overal binnen. We waren er echt van overtuigd dat we in Afrika zaten en niet in de grootste luchthaven van Europa. Een bank moest zelfs zijn computers met plastiek afplakken omdat het dermate binnenregende. Overal stonden emmers om het water op te vangen.
Virgin Atlantic was daar tegenover een aangename verrassing. Vooral omdat het vliegtuig maar voor de helft vol was en we spontaan gevraagd werden om plaats te nemen aan de nooduitgang. Voor nico een zaligheid. De meesten konden zich zelfs over 4 zetels leggen en slapen. Een lminpuntje echter: nico vond in zijn ontbijtyoghurt een bout (jawel eentje maat 10) De stewards waren gechoqueerd, vraag mij af of ze iets zullen doen???
Et voila morgen trekken we de stad.
Het is hier extreem vochtig en warm,volgens weerbericht gevoelstemperatuur 48°.
